Hookers en een heleboel wildlife
Door: Rozemarijn
Blijf op de hoogte en volg Rozemarijn
20 Mei 2013 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Hoi allemaal!
Met nog maar een paar dagen te gaan is dit alweer de laatste update! Wel heel leuk om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, maar ook nog wel een beetje raar.
Na de laatste update in Milford Sound werd ons wachten gelukkig beloond: we hebben een aantal foto’s mét fjord en zónder wolken weten te maken, helemaal niet gek voor dit gebied.
De week daarna zijn we langs de zuid- en oostkust gereden, langs allemaal kleine strandjes en dorpjes. Ons doel was om nog wat wilde dieren te zien, en dat is gelukt! We kwamen al vrij snel bij een strandje waar het stikte van de Hooker zeeleeuwen (gekke naam voor zeeleeuwen, inderdaad). We konden heel dichtbij komen, maar voelden ons toch niet helemaal op ons gemak toen er een overeind kwam en naar ons toe waggelde, dus we renden snel de duinen in. Eenmaal op adem keek Mart Jan naast zich, en toen bleek dat we bijna bovenop een hele grote waren gaan staan, oeps! Snel maar weer verder! (Achteraf lazen we dat we minstens 30 meter afstand hadden moeten houden, uuh, ja..) Via het zuidelijkste punt van Nieuw-Zeeland reden we naar een heel mooi baaitje waar we gingen kamperen, en waar een strandje was met een versteend bos van 170 miljoen jaar oud. Rond zonsondergang kwamen hier de yellow-eyed pinguïns aan wal gehuppeld, heel vet om te zien! Hier hebben we een tijdje rondgelopen, en vervolgens weer terug naar de baai om naar dolfijnen te zoeken (niks gevonden helaas). Leuk, al die dieren, maar er zijn grenzen: de muis die we die nacht in onze campervan vonden was niet echt welkom.
Na een behoorlijk aantal kilometers, strandjes en watervallen kwamen we aan in Dunedin, een hele leuke studentenstad: we voelden ons meteen thuis toen we de lege bierkratten kriskras in de tuinen zagen staan, helemaal Groningen! De dag dat we hier aankwamen was graduation day, dus we liepen de hele dag rond tussen de feestende mensen in lange gewaden met van die professorhoedjes (hoe heten die?), heel bijzonder. We hebben een paar dagen in Dunedin doorgebracht: lekker over het strand gewandeld, in barretjes gezeten en de stad bekeken (onder andere Baldwin Street, de steilste bewoonde straat van de wereld in het Guinness Book, jaiks!).
Vervolgens hebben we een paar dagen op het schiereiland van Dunedin gezeten, lekker rondgereden en strandwandelingen gemaakt: weer zeeleeuwen en yellow-eyed pinguïns gezien (dit keer met wat meer afstand!).
Hierna reden we via de oostkust omhoog, langs de indrukwekkende Mouraki Boulders (een buitenaards aandoende verzameling ronde rotsen) en Oamaru. Hier hebben we, na een paar uur wachten in het donker, een paar kleine blauwe pinguïns gezien, lief! Vanaf hier zijn we weer het binnenland ingereden, op naar Mount Cook! De route hiernaartoe alleen al was de extra benzine meer dan waard: eindeloze gele heuvels met felblauwe meren en de bergen op de achtergrond, supermooi! Bij Mount Cook National Park hebben we een paar nachten op een camping gestaan in de Hooker Valley (weer die hookers, inderdaad), heel mooi aan de voet van de bergen, maar ook heel erg koud ’s nachts. Hier hebben we een aantal wandelingen gemaakt, onder andere naar Hooker Lake (wij kunnen er ook niks aan doen): een meer van ijswater dat direct van de gletsjer kwam, vol met ijsschotsen.
Na een paar dagen hadden we het hier wel een beetje gezien en reden we, via de spectaculair blauwe meren Pukaiki en Tekapo, weer richting de kust. Onderweg zijn we ook even al in Christchurch geweest. We wisten wel dat de stad nog steeds in puin lag van de aardbeving van 2010, maar als je er dan echt middenin staat grijpt het je toch wel aan.
We zitten nu in Kaikoura, een stukje boven Christchurch. Dit is een vrij unieke plek, omdat er op de kustlijn een oceanische plaat onder een continentale plaat schuift, waardoor er een bergketen direct aan zee ontstaat, en een diepe trog maar een klein stukje van het strand. Dit maakt het een ideale plek voor zeedieren, dus hebben we hier vandaag een walvistour gedaan: heel gaaf! We hadden ontzettend veel geluk: stralend weer (meer uitzondering dan regel de laatste weken), vier walvissen, een heleboel zeehondjes en een groep zeldzame kleine Hector dolfijnen. Vooral de walvissen waren indrukwekkend, wat een enorme beesten!
Morgen vertrekken we weer langzaam in de richting van Christchurch en omstreken, waar we donderdag de campervan inleveren.
Time flies!
x
Mart Jan & Rozemarijn
Met nog maar een paar dagen te gaan is dit alweer de laatste update! Wel heel leuk om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, maar ook nog wel een beetje raar.
Na de laatste update in Milford Sound werd ons wachten gelukkig beloond: we hebben een aantal foto’s mét fjord en zónder wolken weten te maken, helemaal niet gek voor dit gebied.
De week daarna zijn we langs de zuid- en oostkust gereden, langs allemaal kleine strandjes en dorpjes. Ons doel was om nog wat wilde dieren te zien, en dat is gelukt! We kwamen al vrij snel bij een strandje waar het stikte van de Hooker zeeleeuwen (gekke naam voor zeeleeuwen, inderdaad). We konden heel dichtbij komen, maar voelden ons toch niet helemaal op ons gemak toen er een overeind kwam en naar ons toe waggelde, dus we renden snel de duinen in. Eenmaal op adem keek Mart Jan naast zich, en toen bleek dat we bijna bovenop een hele grote waren gaan staan, oeps! Snel maar weer verder! (Achteraf lazen we dat we minstens 30 meter afstand hadden moeten houden, uuh, ja..) Via het zuidelijkste punt van Nieuw-Zeeland reden we naar een heel mooi baaitje waar we gingen kamperen, en waar een strandje was met een versteend bos van 170 miljoen jaar oud. Rond zonsondergang kwamen hier de yellow-eyed pinguïns aan wal gehuppeld, heel vet om te zien! Hier hebben we een tijdje rondgelopen, en vervolgens weer terug naar de baai om naar dolfijnen te zoeken (niks gevonden helaas). Leuk, al die dieren, maar er zijn grenzen: de muis die we die nacht in onze campervan vonden was niet echt welkom.
Na een behoorlijk aantal kilometers, strandjes en watervallen kwamen we aan in Dunedin, een hele leuke studentenstad: we voelden ons meteen thuis toen we de lege bierkratten kriskras in de tuinen zagen staan, helemaal Groningen! De dag dat we hier aankwamen was graduation day, dus we liepen de hele dag rond tussen de feestende mensen in lange gewaden met van die professorhoedjes (hoe heten die?), heel bijzonder. We hebben een paar dagen in Dunedin doorgebracht: lekker over het strand gewandeld, in barretjes gezeten en de stad bekeken (onder andere Baldwin Street, de steilste bewoonde straat van de wereld in het Guinness Book, jaiks!).
Vervolgens hebben we een paar dagen op het schiereiland van Dunedin gezeten, lekker rondgereden en strandwandelingen gemaakt: weer zeeleeuwen en yellow-eyed pinguïns gezien (dit keer met wat meer afstand!).
Hierna reden we via de oostkust omhoog, langs de indrukwekkende Mouraki Boulders (een buitenaards aandoende verzameling ronde rotsen) en Oamaru. Hier hebben we, na een paar uur wachten in het donker, een paar kleine blauwe pinguïns gezien, lief! Vanaf hier zijn we weer het binnenland ingereden, op naar Mount Cook! De route hiernaartoe alleen al was de extra benzine meer dan waard: eindeloze gele heuvels met felblauwe meren en de bergen op de achtergrond, supermooi! Bij Mount Cook National Park hebben we een paar nachten op een camping gestaan in de Hooker Valley (weer die hookers, inderdaad), heel mooi aan de voet van de bergen, maar ook heel erg koud ’s nachts. Hier hebben we een aantal wandelingen gemaakt, onder andere naar Hooker Lake (wij kunnen er ook niks aan doen): een meer van ijswater dat direct van de gletsjer kwam, vol met ijsschotsen.
Na een paar dagen hadden we het hier wel een beetje gezien en reden we, via de spectaculair blauwe meren Pukaiki en Tekapo, weer richting de kust. Onderweg zijn we ook even al in Christchurch geweest. We wisten wel dat de stad nog steeds in puin lag van de aardbeving van 2010, maar als je er dan echt middenin staat grijpt het je toch wel aan.
We zitten nu in Kaikoura, een stukje boven Christchurch. Dit is een vrij unieke plek, omdat er op de kustlijn een oceanische plaat onder een continentale plaat schuift, waardoor er een bergketen direct aan zee ontstaat, en een diepe trog maar een klein stukje van het strand. Dit maakt het een ideale plek voor zeedieren, dus hebben we hier vandaag een walvistour gedaan: heel gaaf! We hadden ontzettend veel geluk: stralend weer (meer uitzondering dan regel de laatste weken), vier walvissen, een heleboel zeehondjes en een groep zeldzame kleine Hector dolfijnen. Vooral de walvissen waren indrukwekkend, wat een enorme beesten!
Morgen vertrekken we weer langzaam in de richting van Christchurch en omstreken, waar we donderdag de campervan inleveren.
Time flies!
x
Mart Jan & Rozemarijn
-
20 Mei 2013 - 12:51
Eva:
Heerlijke om te lezen weer! En yay, jullie zijn bijna terug! :D -
20 Mei 2013 - 13:17
Anneloes:
Hahaha ik moest hardop lachen om het hookerverhaal, lekker bezig guys! Dat professorhoedje wordt trouwens verschillend genoemd (bv. gewoon graduation cap/hat) maar ook mortarboard wordt gebruikt. VEEL plezier nog deze laatste dagen en tot snelll! Dikke kus -
20 Mei 2013 - 22:42
Danielle Joling:
Súpertof die walvissen!
Geniet nog even van de laatste dagen, tot iets minder snel dan de rest van de mensen en alvast een goede vlucht!
XX -
21 Mei 2013 - 15:25
Ben:
Elke keer weer genieten (en flink jaloers zijn) bij het lezen van jullie verhalen en het bekijken van de foto's. Geweldige reis, dat is duidelijk. En dan te bedenken dat jullie nog maar een fractie hebben kunnen beschrijven van dat prachtige land. Leuk om jullie binnenkort weer in Nederland te zien en nog veel meer van jullie verhalen te horen. Fijne dagen nog en een hele goede terugreis. -
21 Mei 2013 - 21:01
Kiki:
Supervet allemaal hoor! :) Geniet er nog even van en tot over een paar dagen alweer, jeej!
X.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
